- 3 -

1342 (1. lipca) W siedzibie Joannitów pod Wrocławiem, w oktawę św. Jana Chrzciciela.

Wrocławski biskup Przecław poświadcza zhołdowanie śląskich książąt przez czeskiego króla Jana Luksemburczyka, uznał go oraz jego następców i spadkobierców na czeskim tronie, w imieniu własnym i całej kapituły oraz swoich następców, za patrona swego kościoła, a swoje zamki stawić mu otworem etc. etc.

— In nomine domini amen. Nos Preczlaus dei et apostolice sedis providencia episcopus Wratislaviensis omnibus presentes litteras intuentibus publice profitemur, quod magnifici principes domini Boleslaus BregensisBolesław III. Rozrzutny, czeski lennik od roku 1329, Bolko FalkinbergensisBolesław Pierworodny Niemodliński et Bolko OpoliensisBolesław II. Opolski, Wladislaus CoslensisWładysław Bytomski, książę kozielski w l. 1303 – 1334, czeski lennik od r. 1327, Kazimirus ThesschinensisKazimierz I. Cieszyński, czeski lennik od r. 1327, Nicolaus Opaviensis et RathiboriensisMikołaj II. Opawski (Przemyślida) ac Semovitus GlywicensisSiemowit Bytomski, książę gliwicki w l. ok. 1340 – 1342/55, czeski lennik od r. 1327, duces nostre Wratislaviensis diocesis in nostra presencia constituti sponte recognoverunt et publice sunt confessi, se municiones suas et terras ipsis subiectas, singuli suas terras et municiones in manus serenissimi principis dimini Johannis regis Boemie resignasse dictasque municiones et terras taliter resignatas ab eodem domino Johanne rege, suo et heredum suorum nomine regni Boemie in perpetuum feodum recepisse, iuramentum quoque fidelitatis et homagium ipsi regi Boemie et suis heredibus seu successoribus legittimis pro se et eorum heredibus prestitisse. Similiter eciam nobiles terre et . . consules civitatis Wratislaviensis suo et civitatis ac universitatis eiusdem civitatis nomine in nostra presencia constituti sponte recognaverunt et publice sunt confessi, pie memorie Henricum8 sextum et ultimum olim ducem Wratislaviensem, ipsius ducatus Wratislaviensis dominium hereditarium, civitatemque Wratislaviensem et ducatum ipsius cum suo honore iurisdiccione et districtu eidem domino regi donasse tradidisse et cessisse sponte et libere de eisdem, per regem predictum et heredes ipsorum non dividendo ea a regno Boemie seu corona regni eiusdem perpetuo possidenda, seque universitates et singulares personas civitatis et aliorum opidorum ac locorum dicti Wratislaviensis ducatus eidem domino Johanni regi Boemie et suis heredibus verum ac fidele homagium prestitisse, promittentes firmiter, quod regibus ac corone regni Boemie homagium fidem et iuramenta fidelitatis per ipsos prestita eidem domino regi ac suis heredibus perpetuo fideliter observabunt. Quare excellens princeps dominus KarolusKarol, margrabia Moraw, następca Jana, jako Karol IV marchio Moravie primogenitus dicti regis, qui predictis recognicioni et confessioni affuit coram nobis, a nobis instanter postulans, ut sibi super instanter postulans, ut sibi super eisdem recognicionibus et confessionibus nostras daremus testimoniales litteras, et nichilominus si aliquem vel aliquos de predictis venire contra religionem iuramenti prestiti contingeret in futurum, ipsos ad observacionem huiusmodi iuramenti compellere per censuram ecclesiasticam curaremus, nos igitur personas tam regis quam primogeniti predictorum specialibus favoribus prosequentes dicto domino Karolo marchioni presenti et domino regi genitori suo absenti de consilio nostri capituli promittimus et spondemus, pro nobis et successoribus nostris, quod si quis ducum predictorum heredum et successorum suorum, quod non credimus, fieret in futurum transgressor proprii iuramenti, nos ipsum vel ipsos ad observacionem fidei et iuramenti per censuram ecclesiasticam, ad requisicionem dictorum regis et marchionis, postquam nobis de transgressione huiusmodi constiterit legittime, conpellemus. Insuper cum dicto domino marchione vice regia et sua talem inivimus concordie unionem, quod nos nulli regi vel principi ipsos impugnare volenti contra ipsos dominos regem et marchionem heredesque ipsorum prestabimus auxilium, consilium vel favorem, imo sincere dileccionis affectu desiderantes dicti domini Johannis regis . . heredum et successorum suorum regum Boemie rempublicam salubriter prosperari, sibi tanquam patrono principali in ducatu Wratislaviensi, sicut memoratus dux Henricus sextus et ultimus patronus fuisse diniscitur ab antiquo, cui immediate successit dominus rex prefatus, municiones nostras, ecclesie et terre NysensisNysa, quarum plenum dominium et liberum nos habemus, contra quoscunque reges et duces extra tamen nostram Wratislaviensem diocesim consistentes, dictum dominum regem forsitan invadentes, aperiemus et faciemus pro defensione patrie absque tamen nostro et ecclesie Wratislaviensis ac subditorum nostrorum dampno vel preuidicio aperiri. Nobis vero et capitulo recipientibus nomine ecclesie nostre promitisi vice regia et suo nomine dominus marchio supradictus, quod ipsi nos ecclesiam nostram et terras ipsius ab omnibus regum principum potentum ac tyrannorum maxime Boemie et Moravie ac quorumlibet aliorum invasionibus inpugnacionibus et iniuriis pro viribus protegnet ac eciam defensabunt. Per premissa tamen privilegiis, donacionibus et libertatibus datis et concessis per quondam principes Slesie eidem nostre ecclesie non intendimus aliquod preiudicium generare. In quorum testimonium sigillum nostram presentibus est appensum.
Actum et datum in domo habitacionis cruciferorum ordinis sancti Johannis Jerosolimitani prope Wratislaviam, in octava beati Johannis baptiste, anno domini millesimo trecentesimo quadragesimo secundo.

Regesten zur Schlesischen Geschichte 1338 - 1342, Herausgegeben von Konrad Wutke und Erich Randt, Codex Diplomaticus Silesiae Band XXX (6878) - Breslau 1925